Garcia, düşünceli: "Vücutlarımızı bu noktaya kadar zorlamak gerçekten mantıklı mı?"

Caroline Garcia, 21 Mart'ta Miami'de Iga Swiatek'e karşı aldığı yenilginin ardından bir tenis kortunda görülmedi. Omzundaki sakatlık nedeniyle Fransız tenisçi, Roma turnuvasından çekilmek zorunda kaldı.

X hesabından, yüksek performans sporları ve bu sporların yol açabileceği sakatlıklar hakkında derin bir düşünce paylaştı.

"Eğer gerçekten isteseydin, acıya rağmen oynardın.' Birisi bana, oynamaya hazır olmadığımı açıkladıktan birkaç hafta sonra bunu söyledi.

Bu, o kişiye bir saldırı değil, daha çok bir atlet olarak çok erken yaşlarda koşullandırıldığımız bir zihniyet üzerine bir düşünce: sanki sakatlıkla oynamak bir onur kanıtı ya da bir zorunlulukmuş gibi.

Yanlış anlamayın - büyüklük fedakarlık gerektirir. Acı, rahatsızlık, mücadele mükemmelliğe giden yolun ayrılmaz parçalarıdır. Ancak tanımayı ve saygı göstermeyi öğrenmemiz gereken bir sınır var.

Son zamanlarda, omuz ağrısını yönetebilmek için neredeyse tamamen antienflamatuarlara güvendim. Onlar olmadan dayanılmazdı. Son aylarda, sadece yarışmaya devam edebilmek için kortikosteroid enjeksiyonları, plazma tedavileri ve diğer tedaviler aldım.

Bunu acındırmak için ya da sert olduğumu kanıtlamak için paylaşmıyorum. Belki de tam tersi. Kendime bir soru soruyorum: Vücutlarımızı bu noktaya kadar zorlamak gerçekten mantıklı mı?

Kırk yaşında her gün acı çekmek - sınırları zorlayan yılların bir sonucu olarak - gerçekten kutlanmaya değer mi? Yoksa sporla olan ilişkimizde, kolektif olarak çok mu ileri gittik?

Bir atlet olarak geçimini sağlamak inanılmaz bir ayrıcalık ve bunun için derinden minnettarım. Ama sadece yarışta kalmak için vücudunu sınırlarının ötesine zorlamak?

Belki de bu sınır asla aşılmamalı. Belki de toplumun yücelttiği pek çok zafer... o kadar da değerli değildir."