1973’te Billie Jean King, Bobby Riggs’i yenmekten çok daha fazlasını yaptı: Bir sembolü yıktı. Beş on yıl sonra “Cinsiyetler Savaşı” Aryna Sabalenka ile Nick Kyrgios arasında yeniden doğuyor; ancak bu kez, mücadelenin ruhunu kaybettiği hissi ağır basıyor.
Sosyal ağlar tenis için benzeri görülmemiş bir çağ açtı: Şöhretin hem kortta hem de Instagram’da inşa edildiği bir çağ. Peki bu görünürlük arayışı, oyuncuların dengesini sarsmadan ne kadar ileri gidebilir?
Tenis aslında hiç durmaz… ya da neredeyse. Birbiri ardına gelen turnuvaların ardında, şampiyonlar uzun soluklu olmak için durmayı öğrenmek zorunda. Federer’den Alcaraz’a, her şeyin belirlendiği o birkaç kritik haftayı inceliyoruz: dinlenme, gevşeme, yeniden doğuş.
Williams kardeşlerden Alizé Cornet’e, sponsorlardan ATP ve WTA turlarına kadar, teniste ücret eşitliği tartışması hiç olmadığı kadar hararetli. Yadsınamaz ilerlemeler ile süregelen eşitsizlikler arasında, raketin kraliçesi spor kendi çelişkileriyle yüzleşiyor.
Juan Carlos Ferrero'dan ayrıldığından beri, Carlos Alcaraz bilinmeyene doğru ilerliyor. Ve Steve Johnson, yakında yeni bir mentorun geleceğine inanıyor, bunlardan biri turda iyi bilinen bir isim.
Sadece 22 yaşında, Carlos Alcaraz yeni bir sınırı aştı. İspanyol, dünya numarası 1 olarak 50 haftaya ulaştı, bu yalnızca bir avuç seçkine ayrılmış efsanevi bir eşik.
Boris Becker’den Yannick Noah’ya, Marat Safin’e uzanan bu isimlerin ortak bir noktası var: Kariyerlerinin bitişinden sonra tekrar ayağa kalkmayı başarmak. Koçluk, siyaset, müzik veya podcast’ler arasında, bu eski şampiyonların tutkularını nasıl yeni bir hayata dönüştürdüklerini keşfedin.
Latest video
