Uzun süre büyük gösteri öncesi basit bir aperitif olarak görülen elemeler haftası, artık başlı başına bir etkinlik olarak öne çıkıyor. Ham duygular, çarpıcı yenilikler ve rekor katılım arasında Opening Week, dünya tenisinin kurallarını sarsıyor.
1973’te Billie Jean King, Bobby Riggs’i yenmekten çok daha fazlasını yaptı: Bir sembolü yıktı. Beş on yıl sonra “Cinsiyetler Savaşı” Aryna Sabalenka ile Nick Kyrgios arasında yeniden doğuyor; ancak bu kez, mücadelenin ruhunu kaybettiği hissi ağır basıyor.
Sosyal ağlar tenis için benzeri görülmemiş bir çağ açtı: Şöhretin hem kortta hem de Instagram’da inşa edildiği bir çağ. Peki bu görünürlük arayışı, oyuncuların dengesini sarsmadan ne kadar ileri gidebilir?
Tenis aslında hiç durmaz… ya da neredeyse. Birbiri ardına gelen turnuvaların ardında, şampiyonlar uzun soluklu olmak için durmayı öğrenmek zorunda. Federer’den Alcaraz’a, her şeyin belirlendiği o birkaç kritik haftayı inceliyoruz: dinlenme, gevşeme, yeniden doğuş.
Sadece 22 yaşında, Carlos Alcaraz yeni bir sınırı aştı. İspanyol, dünya numarası 1 olarak 50 haftaya ulaştı, bu yalnızca bir avuç seçkine ayrılmış efsanevi bir eşik.
Roger Federer hem beklenmedik hem de sevindirici bir geri dönüş imzalıyor: İsviçreli tenisçi, diğer üç eski dünya numarası 1 tenisçiyle birlikte Avustralya Açık kortuna tekrar adım atacak. Hayranların kaçırmak istemeyeceği nostalji ve büyü dolu bir an.
Latest video
